Każdy człowiek, ale przede wszystkim małe dziecko, potrzebuje czasu, aby dostosować się do nowej sytuacji.
Taki czas poznawania nowego miejsca, nawiązywania kontaktu z rówieśnikami i wychowawcami, oswajania się z nieznanym, nazywamy okresem adaptacyjnym.
Przedszkole to miejsce przyjazne dziecku, ale również pełne wyzwań i trudności. To nowe miejsce, nieznane osoby, inne niż w domu zasady, zmiana rytmu dnia i konieczność bardziej samodzielnego funkcjonowania. Kilkulatek może przeżywać różne emocje: smutek rozstania z rodzicami, lęk przed nieznanym ale także podekscytowanie i ciekawość. W okresie adaptacyjnym dziecko może się w ogóle nie bawić, nie mieć apetytu, odmawiać przyjmowania posiłków. Trudności związane z nową sytuacją może odreagowywać w domu, przy rodzicach, w bezpiecznym dla siebie otoczeniu. Mogą pojawić się problemy w zasypianiu, płaczliwość, zazdrość o każdą chwilę spędzoną z mamą czy tatą w domu.
Podczas rozstania dziecko ma prawo płakać. Płacz to jego reakcja na zmianę. Rodzice są dla dziecka najważniejsi, muszą więc być dla niego wsparciem, muszą być przekonani, że dziecku nie dzieje się żadna krzywda, ale że pobyt w przedszkolu to okazja do rozwoju, zabawy i wszechstronnego poznawania świata. Jeśli rodzic będzie zdenerwowany, niepewny to dziecko również będzie przelęknione, niespokojne, zamknięte.
Niektórym dzieciom wystarczy jedna wizyta w przedszkolu, aby chętnie do niego uczęszczały, inne potrzebują kilka dni a nawet tygodni.
Aby ułatwić maluchowi przystosowanie się do nowej sytuacji, warto skorzystać z następujących podpowiedzi:
– w okresie adaptacji staraj się nie wprowadzać dodatkowych, dużych zmian w życiu rodziny,
– przygotuj się na okazywanie przez dziecko trudnych uczuć a także na to, że dziecko będzie potrzebować większej uwagi i troski,
– opowiedz dziecku o przedszkolu, czytaj mu książeczki na ten temat,
– postaraj się ułatwić dziecku funkcjonowanie w przedszkolu, np. dobierz odpowiednie ubrania (spodnie, spódniczka na gumce, buty na rzepy itp.),
– powiedz dziecku, kiedy po nie przyjdziesz np. „po obiedzie”, „przed leżakowaniem” i dotrzymaj słowa,
– wspieraj próby nawiązywania relacji z innymi dziećmi i paniami,
– nie porównuj swojego dziecka do innych, które się szybciej przystosowały,
– rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach związanych z pobytem w przedszkolu, zarówno tych pozytywnych, jak i trudnych,
– nie strasz dziecka przedszkolem, nie opowiadaj nieprawdziwych rzeczy, nie okazuj przy dziecku niechęci lub braku zaufania do wychowawców w przedszkolu.
Z każdym pytaniem, problemem, niepewnością można zwrócić się do nauczyciela.
Życzymy naszym Przedszkolakom aby każdy dzień był wielką przygodą i niósł ze sobą wiele cudownych i pozytywnych doświadczeń.
Urszula Aszlar