Temat kompleksowy realizowany w gr. 4- latków: Biedronki, Żabki, Kotki “Lato”
Temat dnia: BAWIMY SIĘ TĘCZĄ

Cele ogólne:

• zapoznanie dzieci z kolorami tęczy;
• kształcenie umiejętności wnioskowania;

Proponowany sposób realizacji:

1. „Kolory tęczy” – rozmowa na temat powstawania i kolejności kolorów tęczy na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Letnie opowieści – tęcza nad morzem.

Letnie opowieści – tęcza nad morzem
Małgorzata Szczęsna

Jedziemy nad morze, do Gdańska – rodzice, siostra, brat i ja, Ada. W Gdańsku mieszka mamy przyjaciółka – Ewa. Bardzo ją lubimy, bo rozmawia z nami jak z dorosłymi, interesuje się naszymi sprawami i zawsze, gdy o coś zapytamy, chętnie i dokładnie nam tłumaczy. Podróż szybko nam mija, bo słuchamy i śpiewamy ulubione piosenki. Mama zadaje nam zagadki, a tata rozśmiesza. Ewa wita nas na progu domu z plecakiem: – Cześć, kochani! Cieszę się, że was widzę. Proponuję, od razu, wycieczkę nad morze, bo zapowiadają, że od jutra pogoda się zmieni i będzie padał deszcz. Pakujemy się z powrotem do samochodu – w końcu jesteśmy w Gdańsku, a rządzi tu Ewa! Tata jedzie według jej wskazówek i za chwilę jesteśmy w Sobieszewie – małej nadmorskiej miejscowości. Idziemy przez wydmy porośnięte lasami sosnowymi. – Jak tu pięknie, odpocznijmy chwilę! – mama już rozkłada koc na polance porośniętej mchem. Wszyscy rozciągamy się na nim. Patrzymy w niebo. Suną po nim leniwie małe chmurki. – Zobaczcie, ta przypomina bałwana, a ta smoka! – mówię, wskazując ręką chmurę. – Oj, chyba nie! Ta chmura przypomina mi ciebie, jak wychodzisz po kąpieli w szlafroku z ręcznikiem na głowie! – jak zwykle żartuje Mati. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej. – Za tą wydmą zobaczysz już morze! – mówi Ewa, a ja biegnę, bo chcę pierwsza cieszyć się tym widokiem. Staję i patrzę: od lewej do prawej strony woda, daleko przede mną statki, wyglądają jak zabawki. Łapię się za głowę – chwytam czapkę w ostatniej chwili. Co za wiatr! Idziemy wszyscy na brzeg i siadamy na piasku. Teraz już nie można cicho rozmawiać, bo zagłusza nas plusk fal. – Chyba zaczyna kropić! – Ewa wystawia dłoń i obserwujemy padające na nią kropelki deszczu. – Uciekamy? – pyta Karinka. – Nie zdążymy! – Ewa wyjmuje z torebki wielki przezroczysty parasol i wszyscy chowamy się pod nim. Teraz możemy spokojnie obserwować ulewę. Nagle zza chmur wychodzi złociste słońce, ostatnie kropelki deszczu padają na parasol. Ewa strzepuje z niego resztki wody… – Ojej, tęcza, tęcza, tęcza! Na niebie i na Ewy parasolce! Tata robi zdjęcia. Mama i Ewa, wzruszone tym widokiem, uśmiechają się do siebie. My wyliczamy, czy tęcza ma wszystkie kolory: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy! Zgadza się!
– Ewo, jak to się dzieje, że powstaje tęcza? – pytam zaciekawiona. – To proste. Gdy w czasie deszczu wyjdzie słońce, jego promienie załamują się na kropelkach wody unoszących się w powietrzu. Wtedy promień słońca zamienia się w siedem barw! Nagle tęczowe zjawisko na niebie blednie, blednie i rozpływa się. – Deszcz całkowicie zniknął, wyparował i nie ma już tęczy! Spacerujemy jeszcze długo brzegiem morza. Z Karinką zbieramy ładne kamienie. Mateusz chowa do torby wyrzucone przez morze patyki o dziwnych kształtach. – Co będziesz z nich robił? – pytamy zdziwione. – Zobaczycie! Wracamy do samochodu przez wydmy i las. W domu Ewy dorośli rozmawiają, wspominają, patrzą na zdjęcia. A my oglądamy zebrane nad morzem skarby. Czy już wiecie, co z patyków zrobił Mateusz?

2. Rozmowa z dziećmi dotycząca tekstu:
– Dokąd pojechała Ada z rodziną?
– Przez co szli, zanim dotarli nad morze?
– Co obserwowali, odpoczywając na polanie?
– Co się stało, gdy usiedli nad morzem?
– Z jakich barw składa się tęcza?
– Kiedy pojawia się tęcza?
– Co zbierały dzieci nad morzem?
– Co Mateusz mógł zrobić ze swoich patyków?
– Czy widzieliście kiedyś tęczę? Gdzie? Czy wczesnej padał deszcz?

3. „Tęcza” – puzzle, praca z Wyprawki, str. 55.
Przed wypchnięciem i złożeniem puzzli dzieci wymieniają kolory, z których składa się tęcza.

4. Akrostych „żółwik” – zabawa z zastosowaniem mnemotechniki służąca do zapamiętania kolorów tęczy (w kolejności od góry do dołu).
Rodzice nauczcie dzieci krótkiego wierszyka tłumaczącego kolejność występowania kolorów w tęczy:
Człapie powoli żółwik Ziemowit, niesie grającą fujarkę.
Początkowe głoski (lub pierwsze sylaby) słów w tym zdaniu są początkiem nazw kolorów tęczy, od góry do dołu: cz – czerwony, po – pomarańczowy, żół – żółty, zie – zielony, nie – niebieski, gra – granatowy, f – fioletowy.

5. „Jak powstaje tęcza” – obejrzyjcie i spróbujcie wykonać eksperyment w ogrodzie.