Na początku należy powiedzieć, że zabawa niezależnie od wieku jest formą przyjemności i służy/ sprzyja rozwojowi mózgu. To wszystko, co robimy dłońmi,

(gdzie jest dużo receptorów czuciowych) : dotykanie, manipulowanie, cięcie, zgniatanie, lepienie – to wszystko uczy nasz mózg, sprzyja jego rozwojowi – stanowi swoisty trening twórczości  i wyobraźni.

Zabawa wolna,  nazywana też zabawą swobodną, jest bardzo ważna w życiu dziecka i nie polega na dyrygowaniu dzieckiem. Właścicielem całego procesu i organizacji tej zabawy jest dziecko. To  dziecko bawiąc się – działając, staje się  i jest  źródłem siły i kreatywności. Zabawy spontaniczne na świeżym powietrzu – to nieoceniony zastrzyk zdrowia. Śmiech i podskoki – eliminują napięcia mięśniowe i stres. Czerpanie radości poprawia nastrój, sprzyja spontaniczności. W zabawie dziecko poznaje świat i nie spełnia oczekiwań dorosłych – samo tworzy i spełnia swoje oczekiwania. Wolna wola sprawia, że samodzielnie -samo chce się bawić ( tego nie zastąpi żadna nagroda). W samochceniu  wyzwala się dopamina, a w spontaniczności endorfiny, dlatego też otoczmy dzieci ciepłem emocjonalnym i dajmy im poczucie bezpieczeństwa bo właśnie takie dzieci bawią się spontanicznie,  bardziej swobodnie i są bardziej kreatywne. Aktywność zabawowa ma duże znaczenie dla procesu socjalizacji: dziecko nabywa umiejętność kierowania własnym zachowaniem, wyrabia cierpliwość w dążeniu do celu, umiejętność współpracy, wytrwałość, życzliwość, koleżeńskość, zaczyna sprawniej komunikować się z innymi uczestnikami zabawy.

Biorąc pod uwagę rolę zabawy swobodnej w życiu każdego dziecka w naszym przedszkolu, w każdej sali, znajdują się kąciki zainteresowań takie jak: kącik lalek,  książek,  przyrodniczy,  plastyczny,  muzyczny, kuchenny, majsterkowicza, kącik do zabaw konstrukcyjnych i zabaw ruchowych.

Podczas zabaw swobodnych dzieci korzystają z przyborów umieszczonych w określonych kącikach i w atrakcyjny dla nich sposób, według swojego pomysłu – bawiąc się,  zdobywają wiedzę i umiejętności.

Nauczyciel jest uważnym obserwatorem tych zabaw, nie ingeruje w ich przebieg ( chyba, że rozstrzyga konflikty), maże być zaproszony do tej zabawy, albo może delikatnie się wprosić ale tylko na warunkach dziecka.

Opracowała: Małgorzata Głód